• Statut

            1. W liceum organizuje się pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Pomoc udzielana jest uczniom, rodzicom i nauczycielom.

             

            1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole jest dobrowolna i nieodpłatna.

             

            1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega w szczególności na:
              1. rozpoznawaniu i zaspokajaniu potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia;
              2. rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia;
              3. rozpoznawaniu czynników środowiskowych wpływających na funkcjonowanie ucznia  w szkole;
              4. stwarzaniu warunków do aktywnego i pełnego uczestnictwa ucznia w życiu liceum oraz                     w środowisku społecznym;
              5. rozpoznawaniu przyczyn trudności w opanowywaniu umiejętności i wiadomości przez ucznia;
              6. wspieraniu ucznia z wybitnymi uzdolnieniami;
              7. opracowywaniu i wdrażaniu indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów niepełnosprawnych oraz indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych odpowiednio o charakterze resocjalizacyjnym lub socjoterapeutycznym dla uczniów niedostosowanych społecznie oraz zagrożonych niedostosowaniem społecznym;
              8. prowadzeniu edukacji prozdrowotnej i promocji zdrowia;
              9. podejmowaniu działań wychowawczych i profilaktycznych wynikających z programu wychowawczo-profilaktycznego oraz wspieraniu nauczycieli w tym zakresie;
              10. wspieraniu uczniów w dokonywaniu wyboru kierunku dalszego kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej oraz udzielaniu informacji na ten temat;
              11. wspieraniu nauczycieli i rodziców w działaniach wyrównujących szanse edukacyjne dzieci;
              12. udzielaniu nauczycielom pomocy w dostosowywaniu wymagań edukacyjnych wynikających z realizacji programów nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom;
              13. wspieraniu nauczycieli i rodziców w rozwiązywaniu problemów wychowawczych;
              14. podejmowaniu działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych.

             

            1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna, świadczona w miarę możliwości organizacyjnych                 i finansowych, udzielana jest uczniom, gdy jej potrzeba wynika w szczególności z:
              1. niepełnosprawności;
              2. niedostosowania społecznego;
              3. zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
              4. zaburzeń zachowania i emocji;
              5. szczególnych uzdolnień;
              6. specyficznych trudności w uczeniu się;
              7. choroby przewlekłej;
              8. sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
              9. niepowodzeń szkolnych;
              10. trudności adaptacyjnych.

             

              1. udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej mogą wnioskować w szczególności:
                1. rodzice ucznia;
                2. uczeń;
                3. Dyrektor szkoły;
                4. nauczyciele oraz zatrudnieni w szkole specjaliści;
                5. pielęgniarka szkolna;
                6. poradnia psychologiczno-pedagogiczna;
                7. inne organizacje pozarządowe lub instytucje działające na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.
              2. Wnioski ustne o organizację pomocy psychologiczno-pedagogicznej przedkłada się wychowawcy.
              3. W przypadku wniosków z instytucji zewnętrznych rozpatruje się wnioski złożone w formie pisemnej w sekretariacie szkoły.

            1. Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole
              1. Pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielają:
                1. nauczyciele w bieżącej pracy z uczniem na zajęciach;
                2. specjaliści wykonujący w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w szczególności:
                  1. pedagog szkolny,
                  2. psycholog szkolny,
                  3. doradca zawodowy;
                3. pracownicy liceum poprzez zintegrowane oddziaływanie na ucznia.
              2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole, realizowana przez każdego nauczyciela w bieżącej pracy z uczniem, polega w szczególności na:
                1. dostosowaniu wymagań edukacyjnych do możliwości psychofizycznych ucznia i jego potrzeb;
                2. rozpoznawaniu sposobu uczenia się ucznia i stosowaniu skutecznej metodyki nauczania;
                3. indywidualizacji pracy na zajęciach obowiązkowych i dodatkowych;
                4. dostosowaniu warunków nauki do potrzeb psychofizycznych ucznia.
              3. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna świadczona jest również w formach zorganizowanych w ramach godzin przeznaczonych na te zajęcia i ujętych w arkuszu organizacyjnym szkoły, w zależności od potrzeb i możliwości organizacyjnych i finansowych mogą to być:
                1. zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze;
                2. zajęcia rozwijające uzdolnienia;
                3. zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu.
              4. Innymi formami pomocy psychologiczno-pedagogicznej mogą być:
                1. porady i konsultacje dla uczniów, udzielane i prowadzone przez specjalistów;
                2. porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia dla nauczycieli.

            1. Organizacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom
              1. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest w szczególności uczniom:
                1. posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego;
                2. posiadającym opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej;
                3. posiadającym orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania;
                4. nieposiadającym orzeczenia lub opinii, ale dla których na podstawie rozpoznania indywidualnych potrzeb i możliwości konieczne jest zorganizowanie pomocy;
                5. posiadającym opinię lekarza o ograniczonych możliwościach wykonywania określonych ćwiczeń fizycznych na zajęciach wychowania fizycznego.
              2. Nauczyciele pracujący z grupą uczniów analizują opinie i orzeczenia wymienione w ust 1 pkt 1 do 3 oraz prowadzą obserwację pedagogiczną, obejmującą: zachowania, relacje z innymi ludźmi, postępy w edukacji i rozwoju społecznym.
              3. Na podstawie wyników obserwacji nauczyciele wstępnie definiują trudności, zdolności lub zaburzenia.
              4. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną, odpowiednio nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udziela tej pomocy w bieżącej pracy z uczniem i informuje o tym wychowawcę.
              5. Wychowawca przekazuje informację, o której mowa w ust. 4, pozostałym nauczycielom pracującym z uczniem, w przypadku, gdy stwierdzi taką potrzebę, na najbliższym posiedzeniu zespołu nauczycieli uczących w danym oddziale, a jeśli termin planowanego zebrania jest odległy, zwołuje dodatkowe posiedzenie.
              6. Wychowawca informuje rodziców ucznia (pełnoletniego ucznia) o potrzebie objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną ucznia w formie zapisu w e-dzienniku lub w trakcie indywidualnej rozmowy z rodzicem (pełnoletnim uczniem).
              7. W przypadku, gdy wychowawca uzna, że należy uczniowi zorganizować szkolną formę pomocy psychologiczno-pedagogicznej (zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze, zajęcia rozwijające uzdolnienia, inne specjalistyczne formy pomocy), zasięga opinii nauczycieli uczących w oddziale.
              8. Wychowawca ma prawo zwołać zebranie wszystkich uczących nauczycieli w oddziale w celu: skoordynowania działań w pracy z uczniem, zasięgnięcia opinii nauczycieli, wypracowania wspólnych zasad postępowania wobec ucznia, ustalenia form pracy z uczniem, dostosowania metod i form pracy do potrzeb i możliwości ucznia.
              9. Po dokonanych ustaleniach zespołu nauczycielskiego lub zebraniu opinii od poszczególnych nauczycieli wychowawca proponuje formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej świadczonej poszczególnym uczniom, które przedstawia Dyrektorowi szkoły.
              10. Wychowawca przy czynnościach, o których mowa w ust. 8, współpracuje z rodzicami ucznia (pełnoletnim uczniem) oraz w razie potrzeby ze specjalistami zatrudnionymi w szkole.
              11. Wymiar godzin poszczególnych form udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej ustala Dyrektor szkoły, w miarę możliwości organizacyjnych i finansowych.
              12. O ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w których poszczególne formy będą realizowane, wychowawca zawiadamia rodziców ucznia (pełnoletniego ucznia) w formie pisemnej; rodzic własnoręcznym podpisem potwierdza otrzymanie informacji.
              13. Wychowawca wpisuje informację, o której mowa w ust. 12, w Dzienniku Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej.
              14. Rodzic ucznia (pełnoletni uczeń) ma prawo do odmowy przyjęcia proponowanego świadczenia pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
              15. Odmowa, o której mowa w ust. 14, musi mieć formę pisemną.
              16. Wychowawca jest koordynatorem wszelkich działań związanych z organizacją                                   i świadczeniem pomocy psychologiczno-pedagogicznej swoim wychowankom.

             

            1. Każdy nauczyciel oraz specjalista zatrudniony w szkole ma obowiązek włączyć się w realizację zintegrowanych, wspólnie wypracowanych form i metod wspierania ucznia.

             

            1. W przypadku, gdy pomimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej nie nastąpiła poprawa w funkcjonowaniu ucznia w szkole, Dyrektor szkoły, za zgodą rodziców (pełnoletniego ucznia), występuje do poradni psychologiczno-pedagogicznej o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia.

             

             

              1. Zainteresowania ucznia oraz jego uzdolnienia mogą być rozpoznawane między innymi w formie wywiadów z uczniem, jego rodzicami, obserwacji pedagogicznych.
              2. W przypadku stwierdzenia szczególnych uzdolnień nauczyciel zgłasza wychowawcy potrzebę objęcia ucznia opieką psychologiczno-pedagogiczną.
              3. W szkole organizuje się zajęcia pozalekcyjne zgodnie z potrzebami, zainteresowaniami                       i uzdolnieniami uczniów oraz możliwościami organizacyjnymi i finansowymi szkoły.
              4. Dyrektor szkoły, po upływie co najmniej jednego roku nauki, a w uzasadnionych przypadkach po śródrocznej klasyfikacji, udziela uczniowi zdolnemu zgody na indywidualny tok nauki lub indywidualny program nauki, zgodnie z odrębnymi przepisami.
              5. Udział uczniów w olimpiadach, konkursach, turniejach, przeglądach, zawodach sportowych stanowi formę rozwoju uzdolnień i ich prezentacji. Uczniowie awansujący do kolejnych etapów objęci są specjalną opieką nauczyciela.

             

            1. Do zadań i obowiązków nauczycieli w zakresie pomocy psychologiczno-pedagogicznej należy w szczególności:
              1. rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów;
              2. określanie mocnych stron, predyspozycji i uzdolnień uczniów;
              3. rozpoznawanie przyczyn niepowodzeń edukacyjnych lub trudności w funkcjonowaniu uczniów w szkole;
              4. świadczenie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w bieżącej pracy z uczniem;
              5. dostosowywanie wymagań edukacyjnych, metod i form pracy do indywidualnych potrzeb i możliwości uczniów;
              6. udział w pracach zespołu nauczycieli danego oddziału przy opracowywaniu zintegrowanych działań wobec ucznia;
              7. udzielanie doraźnej pomocy uczniom w sytuacjach kryzysowych z wykorzystaniem zasobów ucznia, jego rodziny, otoczenia społecznego i instytucji pomocowych;
              8. komunikowanie rodzicom postępów ucznia oraz efektywności świadczonej pomocy.